چمن زن

چمن زن

چمن زن ماشینی است که یک تیغه گردان یا تیغه ها را برای برش چمن بکار می اندازد.

چمن زنهایی که یک تیغه را حول یک محور عمودی به چرخش درمی آورند،به موورهای چرخشی(دوار) معروف هستند،در حالی که چمن زنهایی که تیغه سوارشده حول یک محور افقی می چرخد،موور قرقره ای یا استوانه ای نامیده می شوند.

طراحی های مختلفی ساخته شده است که هر کدام مناسب وضعیت خاصی هستند.کوچکترین نمونه ها،که توسط انسان رانده می شوند،مناسب مناسب چمن های مسکونی کوچک و باغچه ها هستند در حالی که انواع بزرگتر،چمن زنهای جعبه دار خودکششی هستند که مناسب چمن های وسیع هستند و بزرگترین نمونه ها،چمن زنهای چند محوره هستند که به عقب تراکتور متصل می شوند و برای چمنزارهای وسیع مانند زمینهای گلف و پارکهای شهری مناسب است.

مقدمه:

بنا به تعریف،چمن زن، یک ماشین دستی یا موتوری با تیغه های گردان است که برای برش چمن یا علف بکار می رود.برای اینکه فرآیند برش علف و چمن در طول دوران ،آسانتر شود،افراد زیادی در طراحی نمونه های اولیه چمن زنها برای اضافه کردن سرعت،بهره وری و قدرت اقدام کردند.قبل از اینکه اولین چمن زن اختراع شود،استفاده از دامهای چراکننده و قیچی های علف بر دستی ،تنها روش نگهداری چمن بود.

موورهای استوانه ای

اولین چمن زن توسط ادوین بادینگ در 1827 درخارج تراپ، در گلوسترشایر اختراع شد.موور بادینگ در ابتدا بعنوان یک جایگزین ممتازی بجای دروی با داس، برای برش چمن در زمینهای ورزشی و باغهای وسیع طراحی شد.و در 31 اوت 1830 در انگلستان ،این اختراع ثبت شد.این اختراع ده سال دوام آورد تا اینکه نوآوریهای بعدی ،ماشینی را بوجود آورد که توسط نیروی دام کشیده می شد و 60 سال بعد موور دارای ماشین بخار ساخته شد.اولین ماشین با عرض 19 اینچی با شاسی آهن معمولی ساخته شد.این موور از پشت توسط نیروی رانشی که از غلتک زمین بدست می آمد، رانده می شد که دنده ها را برای انتقال نیرو برای حرکت کاردهای متصل به استوانه برش،بکار می انداخت.نسبت سرعت 16 به 1 بود.یک غلتک دیگر بین سیلندر برش و غلتک زمین وجود داشت که ارتفاع برش را قابل تنظیم می کرد.در موقع برش،چمن کوتاه شده به جلو و داخل یک سینی شبیه جعبه پرت می شد.بزودی دریافتند که یک دسته برای جلوی ماشین لازم است تا از آن برای کشیده شدن دستگاه استفاده شود.دو دستگاه از اولین ماشینهای بادینگ به پارک جانورشناسی ریجنت در لندن و کالج آکسفورد فروخته شد.در یک قرارداد فیمابین ادوین بادینگ و جان فریبی در 18 مه 1980 ،فریبی هزینه توسعه،تهیه مکاتبات اختراع و حقوق اکتسابی تولید صنعتی،فروش و گواهینامه های دیگر سازندگان چمن زنها را پرداخت نمود.

تمام این ماشینهای اولیه از چدن ساخته می شدند و دارای یک غلتک بزرگ در عقب با یک استوانه برش در جلو بودند.چرخ دنده های چدنی نیرو را از غلتک عقبی به سیلندر برش انتقال می دادند.رویهمرفته،این ماشینها بطور قابل ملاحظه ای شبیه دروگرهای مدرن بودند.بادینگ و فریبی آنقدر باهوش بودند که شرکتهای دیگر را اجازه دهند که بدون حق امتیاز، دروگرهای مشابهی را تحت گواهینامه آنها بسازند که موفقترین آنها دروگر رنسامز از ایپسویچ بود که در سال 1832 رایج شد.

در میانه دهه،توماس گرین و لیدز مووری را با نام Silens Messor (به معنی دروگر بیصدا)معرفی کردند که از زنجیر برای انتقال نیرو از غلتک عقب به سیلندر برش استفاده می شد.این ماشینها سبک تر و بی سروصدا تر از ماشینهای چرخ دنده ای قبلی و اندکی گرانتر بودند.

یک موور استوانه ای مدل سال 1888 دارای تیغه برش ثابت در جلوی غلتک و تیغه های چرخشی چرخ گرد بود.

توماس گرین اولین موور زنجیری را در سال 1859 معرفی کرد.تولید چمن زنها در دهه 1860 شروع شد.تا سال 1862،کمپانی فریبی ، هشت مدل چمن زن دارای غلتکهای مختلف را ساخت. او بیش از 5000 ماشین را تا توقف تولید در سال 1863 تولید کرد.

اولین امتیازثبت اختراع چمن زن چرخشی در امریکا به هیلز در 12 ژانویه 1868 تعلق گرفت. در سال 1870،ادوود مک گایر از ریچموند ایندیانا،یک چمن زن دستی طراحی کرد که بسیار سبک بود و موفقیت تجاری زیادی کسب کرد.

جان بار، یک امریکایی افریقایی تبار،چمن زن تیغه ای چرخشی را در سال 1899 بهبود  داد و آنرا ثبت کرد که چرخهای آن برای عملکرد بهتر قابل جابجایی بود.هیلز در سال 1871 کمپانی چمن زن ارشمیدس را تاسیس کرد.در حدود سال 1900،یکی از بهترین ماشینهای چمن زن انگلیسی،ماشین خودکار رنسامز بود که دارای مدلهای زنجیری و چرخ گرد بود.گروه مهندسی لسترکه بعد از جنگ اول جهانی تاسیس شد،موورهای زنجیری متنوع و محبوبی را تولید کرد.در همین زمان،یک کاربر می توانست بر پشت حیوانات سوار شود که ماشینهای بزرگ را می کشیدند.اینها اولین موورهای سواری بودند.در سال 1902،رنسامز اولین مدل موور تجاری دارای موتور درونسوز بنزینی را معرفی کرد.در امریکا،چمن زنهای بنزینی در سال 1919 توسط کلنل ادوین جورج ساخته شد.

چمن زنهای تجاری در اوریل 1930 در برلین مورد استفاده قرار گرفت.

رشد محبوبیت چمن زنهای ورزشی ،به گسترش اختراع کمک کرد.

چمن زنها جایگزین موثری برای درو با داس و چرای دامهای اهلی شدند.جیمز سامر از لانکاشیر،ثبت اختراع اولین چمن زن دارای موتور بخاررا در سال 1893 انجام داد.ماشین او نفت یا پارافین را بعنوان سوخت مصرف می کرد.اینها ماشینهای سنگینی بودند که چندین ساعت وقت مورد نیاز بود تا گرم شوند و فشار لازم برای بکاراندازی را بدست آورند.پس از پیشرفتهای زیادی،ماشینها توسط کمپانی کودشیمیایی و حشره کش استات از منچستر فروخته شد و بعدا سامر تعداد زیادی فروش داشت.کمپانیی که آنها اداره می کردند کمپانی موتور بخار لیلاند نام داشت.با شروع قرن جدید،تعداد زیادی تولیدکننده با ساخت موورهای موتور بنزینی وارد عرصه تولید شدند.اولین جعبه ها،سینی های تخت بودند اما شکل کنونی شان به دهه 1860 برمی گردد.چمن زنهای دارای مکانیزم چرخ دنده کاهنده به آهستگی از حدود سال 1830 تغییر کردند.موورهای چندشاخه ای،که دارای مجموعه ای از تیغه بودند،در سال 1919 بوسیله میستر وورتینگتون در امریکا ساخته شدند.کمپانی او توسط بنگاه ژاکوبسن جانشین شد ،اما نام او هنوز هم بر شاسی های گروه تیغه های چمن زنهای چند شاخه ای حک می شد.